-
1 point
[pɔɪnt] 1. n (also GEOM)punkt m; ( sharpened tip) czubek m, szpic m; ( purpose) sens m; ( significant part) cecha f, istota f; (subject, idea) kwestia f; ( ELEC) (also: power point) gniazdko nt; (also: decimal point) przecinek mtwo point five (= 2.5) — dwa przecinek pięć (= 2,5)
good/bad points — mocne/słabe punkty
to make a point of doing sth — dokładać (dołożyć perf) starań, aby coś zrobić
to get the point — pojmować (pojąć perf) istotę sprawy
to miss the point — nie dostrzegać (nie dostrzec perf) istoty sprawy
to come/get to the point — przechodzić (przejść perf) do sedna sprawy
to make one's point — przedstawiać (przedstawić perf) swoje argumenty
in point of fact — właściwie, w rzeczy samej
- points2. vt3. vito point sth at sb — celować (wycelować perf) czymś w kogoś, kierować (skierować perf) coś w stronę kogoś
( with finger etc) wskazywać (wskazać perf)to point at — wskazywać (wskazać perf) na +acc
Phrasal Verbs:- point to* * *[point] 1. noun1) (the sharp end of anything: the point of a pin; a sword point; at gunpoint (= threatened by a gun).) ostrze, czubek2) (a piece of land that projects into the sea etc: The ship came round Lizard Point.) cypel3) (a small round dot or mark (.): a decimal point; five point three six (= 5.36); In punctuation, a point is another name for a full stop.) kropka4) (an exact place or spot: When we reached this point of the journey we stopped to rest.) punkt5) (an exact moment: Her husband walked in at that point.) chwila, moment6) (a place on a scale especially of temperature: the boiling-point of water.) punkt7) (a division on a compass eg north, south-west etc.) punkt, kierunek8) (a mark in scoring a competition, game, test etc: He has won by five points to two.) punkt9) (a particular matter for consideration or action: The first point we must decide is, where to meet; That's a good point; You've missed the point; That's the whole point; We're wandering away from the point.) kwestia, sedno sprawy10) ((a) purpose or advantage: There's no point (in) asking me - I don't know.) cel, sens11) (a personal characteristic or quality: We all have our good points and our bad ones.) punkt12) (an electrical socket in a wall etc into which a plug can be put: Is there only one electrical point in this room?) gniazdko2. verb1) (to aim in a particular direction: He pointed the gun at her.) skierować2) (to call attention to something especially by stretching the index finger in its direction: He pointed (his finger) at the door; He pointed to a sign.) wskazywać3) (to fill worn places in (a stone or brick wall etc) with mortar.) fugować•- pointed- pointer
- pointless
- pointlessly
- points
- be on the point of
- come to the point
- make a point of
- make one's point
- point out
- point one's toes -
2 in effect
1) ((of a rule etc) in operation: That law is no longer in effect.) w mocy2) (in truth or in practical terms: In effect our opinions differed very little.) w rzeczywistości, w rzeczy samej
См. также в других словарях:
rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… … Słownik frazeologiczny
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
sam — 1. Sam w sobie «wyrażenie oznaczające, że rozpatrujemy coś jako rzecz samoistną»: Głos śpiewaczki sam w sobie nie ma ładnej barwy, ale zdaje się oddawać wszelkie odcienie tekstu. Studio 5/1996. Pieniądz nie jest celem sam w sobie, ale stanowi… … Słownik frazeologiczny
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
bóg — m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem 1. Bóg blm «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata» Pojęcie Boga. Idea Boga. Wierzyć w Boga. ◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie» ◊ Żal się Boże, pożal… … Słownik języka polskiego
jakoż — przestarz. «wyraz nawiązujący do zdania poprzedniego» a) «uwydatniający to, że zdanie następne jest potwierdzeniem, uzasadnieniem zdania poprzedniego; i rzeczywiście, i istotnie, i w samej rzeczy» Zagrzmiało, jakoż za chwilę zaczął padać deszcz.… … Słownik języka polskiego
materialny — materialnyni 1. «dotyczący materii, będący materią, dający się poznać zmysłami; cielesny, fizyczny» Ciało materialne. Postać, rzecz materialna. Świat materialny. 2. «odnoszący się do dóbr ekonomicznych; majątkowy, finansowy, pieniężny» Stan… … Słownik języka polskiego
właśnie — 1. «partykuła potwierdzająca, uściślająca, wzmacniająca treść zdania lub członu tego zdania, któremu towarzyszy» a) «rzeczywiście, istotnie, w samej rzeczy, naprawdę, faktycznie» Tego właśnie mi trzeba. Dlatego właśnie to zrobiłem. Po to właśnie… … Słownik języka polskiego
współwłasność — ż V, DCMs. współwłasnośćści, blm praw. «wspólna z kimś własność czegoś; prawo własności dotyczące tej samej rzeczy, przysługujące kilku osobom, które mogą rozporządzać jedynie swoim udziałem, całością zaś tylko wspólnie» … Słownik języka polskiego
materialny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, materialnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z materią, dający się poznać zmysłami; cielesny, fizyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świat materialny. Ciała materialne.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego